Loek Grootjans: ‘In 2008, startte ik met Storage for Distorted Matter en mate name de Liquid Files, geheel te determineren. Alles wat ik doe, achterlaat, met wie ik contact ben, waar ik ben, hoe laat en op welke datum is te achterhalen. Ook de DNA-profielen van diegenen die ik ontmoet zijn opvraagbaar. Dat betekent dat ik, Loek Grootjans op alle vlakken te herleiden ben. Wellicht ben ik de enige kunstenaar die het eeuwige leven voor zichzelf mogelijk heeft gemaakt.’
De poging om alles te omvatten heeft in Grootjans’ werk altijd een grote rol gespeeld. De onmogelijkheid van die poging zou men een ‘hoopvol’ falen kunnen noemen. Loek Grootjans verzamelde voor zijn project Storage for Distorted Matter (2008 tot heden) bijna alles, flessen met sporen van grootmeesters, eigen drek, grond waarop Vincent van Gogh werd geboren, meesterwerken van de eenentwintigste eeuw die niet gemaakt kunnen worden, water waarin drenkelingen op Vlieland zijn aangespoeld, het licht dat Piet Mondriaan voor het eerst zag toen hij in Domburg aankwam.
Maar ook simpelweg zijn eigen stof, wat gesublimeerd te zien was in het werk The Remembering Department in zijn solotentoonstelling in het S.M.A.K. (2010) en waar het werk ook werd opgenomen in de collectie van het museum.
The Liquid Files, meer dan 300 flessen met vloeistof, bijbehorend sediment in petrischalen en beschrijvingen zijn tot op heden het grootste en meest omvattende project in The Storage for Distorted Matter. Sporen van Pasolini, de restanten van een kus van de weduwe van Broodthaers, de olijven uit de olijfgaard van Leonardo da Vinci, zoutkristallen uit de zee bij Domburg, schoonmaakresten van het graf van Brodski.
Voor de h3h biënnale gaan we The Liquid files op een bijzonder manier exposeren. De flessen worden vanaf onderen belicht en daardoor ontstaat een bijzonder intrigerend beeld.
